Encyklopedia

Rathgeber m 4.65

dodane przez kajetansz; zmodyfikowane przez kajetansz

W 1957 roku do Monachium dostarczono pierwsze z 98 doczepnych tramwajów typu m 4.65 do równoimiennych motorowych typu M 4.65. Z wyglądu przypominały one swoich poprzedników typu m 3.64, jednak posiadały inne podwozie. Również dla pasażerów zastosowano wiele innowacji jak np. większa ilość poręczy do trzymania w tylnej części wagonu. Trzeba wiedzieć, że do lat 70-tych XX wieku w monachijskich tramwajach zawsze był konduktor, u którego istniała możliwość zakupu biletu. Z tego też powodu większa ilość poręczy umożliwiała lepsze trzymanie się w trakcie oczekiwania na zakup biletu. Stanowisko konduktora również zostało unowocześnione przez producenta, który wyposażył je w podwójną szybę oddzielającą go od pasażerów. Miało to na celu uniemożliwienie jej zaparowania w zimne dni. Nie tylko te ulepszenie było fabrycznie zamontowanie z myślą o zimie, gdyż tramwaj ten otrzymał mocniejsze ogrzewanie w porównaniu ze swoimi poprzednikami. Z powodu powiększenia przestrzeni dla pracy konduktora odwrócono siedzisko dla pasażera tuż za środkowymi drzwiami o 180° tak, że ten mógł widzieć konduktora. Miedzy tym siedziskiem, a środkowymi drzwiami zastosowano w górnej części szklaną ściankę. Jako, że doczepne tramwaje m 4.65 były dostarczane równolegle jak ich motorowe jednoimienniki M 4.65 to tak samo od 25. wagonu tego typu dostarczonego do Monachium zmieniono na próbę oświetlenie wnętrza tramwaju z żarówek na jarzeniówki. Z racji tego, że ten system oświetlania tramwaju się sprawdził począwszy od 51. tramwaju M 4.65/m 4.65 i w całej następnej serii M 5.65/m 5.65 zastosowano oświetlenie jarzeniówkowe.

Eksploatacja tramwajów m 4.65 w Monachium



zdjęcie
Wnętrze tramwaju m 4.65
zbyt mało ocen, aby obliczyć średnią
Wprowadzenie do eksploatacji tramwajów m 4.65, jak i równoimiennych motorowych M 4.65 umożliwiło wycofanie tramwajów typu A 1.1, A 2.2, A 3.1 i A 4.2. Zwiększyło to takt kursowania monachijskich tramwajów, oraz poprawiło komfort jazdy nimi. Tramwaje te wprowadzono do obsługi linii 1, 21, 9, 19 i 29, które były głównymi liniami łączącymi wschodnią połowę miasta z zachodnią. Później aniżeli w motorowych M 4.65 rozpoczęto w tramwajach m 4.65 usuwanie stanowiska konduktora, bo dopiero w pierwszej połowie lat 70-tych XX wieku. Ostatnie tramwaje m 4.65 wyjechały do obsługi monachijskich linii tramwajowych w czerwcu 1995 roku i zostały wyparte przez nowsze R 2.2. Do naszych czasów zachowały się w Monachium tylko 3 egzemplarze jako zabytkowe: 3403, 3407 i 3463. Wiele z wagonów zostało sprzedanych do Rumunii, a część prywatnym kolekcjonerom. Jedną z doczep wraz z wagonem motorowym M 4.65 chciało zakupić wrocławskie muzeum komunikacji. Obecnie wagon 3407 można spotkać w każdy weekend od czerwca do września jak z tramwajem motorowym M 4.65 kursuje jako tramwaj zabytkowy.

Eksploatacja tramwajów m 4.65 w Bukareszcie



W kwietniu 1994 roku do Bukaresztu dostarczono pierwsze 18 sztuk tramwajów m 4.65. Po krótkich jazdach próbnych tramwaje skierowano na linie. Mimo iż z powodu wykolejeń przebudowano tramwaje M 4.65 i M 5.65 na czteroosiowe to tramwaje doczepne pozostawiono dalej jako trzyosiowe. Obecnie z 33 dostarczonych do rumuńskiej stolicy tramwajów m 4.65 w eksploatacji pozostały tylko 4 tramwaje
na podstawie:
Badalec Thomas, Omnich Klaus “Münchens M-Wagen. 50 Jahre auf drei Achsen”, InterTramFachbuchverlag OHG, München 1999
Höltge Dieter, Kochems Michael „Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland, Band 10: Bayern”, EK—Verlag, Freiburg 2006
Reuther Axel “Album der deutschen Straßenbahn- und Stadtbahnfahrzeuge 1948 – 2005”, GeraMond Verlag, München 2005
Sappel Albrecht, Jeanmaire-dit-Quartier Claude „Städtische Strassenbahn München. Ein Bildbericht über die Entwicklung der elektrischen Strassenbahn-Fahrzeuge in München. The Trams of Munich. A Pictorial History of Munich’s Electrical Trams“, Verlag Eisenbahn, Villigen 1979
opracował Kajetan Szmuciński
Producent:
Rathgeber
Model:
m 4.65
Liczba członów:
1
Liczba i układ drzwi:
3 (2-2-2)
Długość:
13,25 m
Szerokość:
2,25 m
Wysokość:
2,99 m
Liczba osi:
3
Masa własna:
11 700 kg
Wysokość podłogi:
830 mm
Liczba miejsc siedzących:
26
Liczba miejsc ogółem:
119
Liczba zakupiona/w eksploatacji:
nie występuje w Szczecinie
Zobacz też: Rathgeber M 4.65