Encyklopedia

Wagony z Norymbergii wyprodukowane zostały przez firmę MAN przy współpracy z firmą Düwag w latach 1962-1966. Tramwaje typu GT6 są rozwinięciem konstrukcji tramwajów typu T4. Jest to przegubowy pojazd, który osadzony jest na trzech dwuosiowych wózkach, dwa są napędowe, a środkowy znajdujący się pod przegubem jest toczny. Napędzany jest dwoma silnikami szeregowymi o mocy 120 kW każdy. Zastosowane w wagonach GT6 silniki trakcyjne są samoprzewietrzalne. Jeśli chodzi o przetwornicę, w GT6 zastosowane są przetwornice statyczne. Norymberskie tramwaje także otrzymały piasecznice. Znajduje się ona nad pierwszym wózkiem napędowym. Niektóre wagony mają jeszcze oryginalne pantografy. Pozostałe wagony otrzymały już nowsze pantografy typu OTK-1. Wagony norymberskie produkowane przez firmę MAN posiadają pięcioro harmonijkowych drzwi. Czwarte (dwuskrzydłowe) i piąte (jednoskrzydłowe) drzwi umieszczone są obok siebie na końcu wagonu. Ze względów bezpieczeństwa piąte (ostatnie) drzwi zablokowano. W pierwszych trzydziestu wagonach jeżdżących w Norymberdze pierwsze drzwi były jednoskrzydłowe, które później zostały przebudowane na dwuskrzydłowe. Wszystkie drzwi z wyjątkiem pierwszych mają zabezpieczenia uniemożliwiające przytrzaśnięciu pasażerów. Przy pierwszych, drugich i trzecich drzwiach zamontowane są fotokomórki. Natomiast przy czwartych i zablokowanych piątych drzwiach zamontowane są czujniki nacisku. Wszystkie wagony wyposażono w przyciski do otwierania drzwi przez pasażerów. W wagonach typu GT6 zastosowane są oporniki rozruchowe znajdujące się na dachu pojazdu.

Eksploatacja w Norymberdze

W 1962 roku do Norymbergii dostarczono pierwsze 14 tramwajów GT6, by do końca 1966 roku dostarczyć 56 egzemplarzy tych wagonów, którym nadano numery 301-356. Ostatnie wagony pochodzące z 1966 roku wyposażono w automatyczne zamykanie drzwi i radiotelefon. Po raz pierwszy tramwaje GT6 wyjechały na norymberską linię 1, a na linii 21 wyjeżdżały pierwsze trzy wagony GT6 wyposażono w trzy różne odbieraki prądu w celu ich testów przed planowanym wprowadzeniem tramwajów pod powierzchnię ziemi. W 1970 roku wóz 356 wyposażono w półautomatyczne sterowanie tramwajem systemu Simatic. Wraz ze zrezygnowaniem z usług konduktorów zamontowano w tramwajach przyciski „na żądanie”, a motorniczego wyposażono w kasę do sprzedaży biletów. Nieużywane już siedziska konduktorów w ramach napraw głównych demontowano, a ich miejsce miało służyć do postoju wózków dziecięcych w trakcie jazdy.

Początkowo tramwaje GT6 kursowały z doczepami B4 na liniach 2, 3 i 8, a po zlikwidowaniu linii tramwajowej łączącej Norymbergę z Fürth w 1981 roku pojawiały się linii 4. Od połowy lat 80. XX wieku tramwaje GT6 zaczęły pojawiać się na wszystkich norymberskich liniach. Wtedy to część wozów wyposażono w system informacji pasażerskiej, jednak zdemontowano go wiosną 1987 roku. W 1990 tramwaje otrzymały nowe pantografy, a w 1993 roku system sterowania zwrotnicami przy użyciu pętli indukcyjnej.

W 1993 roku zapadła decyzja o wycofaniu tych tramwajów. Część z wozów została wysłana do Krakowa, a te, które pozostały znajdowały się w eksploatacji jeszcze do 2003 roku. W 2007 roku istniały jeszcze 3 egzemplarze tych tramwajów w Norymberdze – jeden wagon gospodarczy i 2 tramwaje zabytkowe. Te tramwaje, które nie zostały sprzedane do Krakowa zezłomowano.

Eksploatacja w Krakowie

Pod koniec roku 1994 do Krakowa przybyła pierwsza partia wagonów silnikowych typu GT6. Prawie wszystkie norymberskie tramwaje transportowane były na platformach kolejowych i rozładowane zostały przy Dworcu Towarowym. Pojazdy transportowane były wraz z doczepami typu B4 lub przyjechały solo. Ciekawostką jest to, iż ostatni norymberski wagon GT6 wraz z wagonem typu T4 przyjechał na lawecie samochodowej i został rozładowany w zajezdni Podgórze. Większość norymberskich pojazdów została zmodernizowana. Polegało to na przebudowaniu pierwszych drzwi na dwuskrzydłowe, a we wszystkich z nich zamontowano podwójne reflektory. Niektóre tramwaje otrzymały nowe pomarańczowe wyświetlacze oraz wymieniono wewnątrz siedzenia drewniane na tapicerowane. Tramwaj o numerze 187 jeździł w barwach norymberskiego przewoźnika. Większość niemieckich tramwajów jeździło z doczepami typu B4. Jeden z krakowskich GT6 został kupiony przez prywatną firmę i przebudowany na pojazd restauracyjny. Za sam przejazd trzeba było zapłacić 15 zł. Kraków był pierwszym miastem, który wprowadził używane tramwaje.