Encyklopedia

Konstal 106N

dodane przez Mario ; zmodyfikowane przez Phobos

W 1977 roku Konstal wyprodukował dwa testowe, tyrystorowe wagony typu 106N. Pojazdy te nie różniły się zewnętrznie od "stopiątek". Główną zmianą w stosunku do poprzednika (użyto identycznego pudła) jest zastosowanie impulsowego rozruchu w miejsce rozrusznika i styczników, co miało zmniejszyć energochłonność.

Wagony typu 106N posiadały konstrukcję pudła opartego o belkę grzbietową z dwoma poprzecznicami o identycznym przekroju i przymocowanym do nich szkieletem burt i dachu (elementy o mniejszym przekroju). W odróżnieniu od poprzedniego modelu belka grzbietowa była jednolita (bez obejścia na rozrusznik). Pudło podobnie jak w 105N posiadało 4 pary drzwi. Po raz pierwszy w Polsce zastosowano także możliwość otwierania drzwi przez pasażerów.

W 1978 dwa pierwsze pojazdy sprzedano Instytutowi Elektrotechniki, który testował je w Warszawie. W latach 1985 i 1987 powstało kolejne 5 sztuk 106N z nieco zmienionym układem elektrycznym. Kolejne trzy wagony trafiły do stolicy, a dwa do Poznania (otrzymały tam numery 265 i 266). Tramwaje nie doczekały się jednak normalnej eksploatacji liniowej ze względu na dużą awaryjność aparatury. Z czasem przebudowano je na 105Na. W 1985 roku Warszawa odkupiła prototypy z lat 70. XX wieku, jednak do 1995 wszystkie zostały przerobione na tradycyjne 105Na.
na podstawie: Wikipedia, Tramwaje Warszawskie
opracował: Mariusz Belko
Producent:
Konstal
Model:
106N
Liczba członów:
1
Liczba i układ drzwi:
4 (2-2-2-2)
Długość:
13,50 m
Szerokość:
2,40 m
Wysokość:
3,06 m
Liczba osi:
4
Masa własna:
16 800 kg
Wysokość podłogi:
910 mm
Liczba i moc silników:
4 x 41,5 kW
Liczba miejsc siedzących:
20
Liczba miejsc ogółem:
125
Liczba zakupiona/w eksploatacji:
nie występuje w Szczecinie