Encyklopedia

Volvo B10LA – autobus niskopodłogowy klasy MEGA produkowany w latach 1996-2000 przez zakłady Volvo AB w Szwecji.

Historia

W 1996 roku Volvo zaprezentowało pierwszy raz niskopodłogowe podwozie przystosowane do autobusu przegubowego. Dostało ono oznaczenie B10LA. Seryjna produkcja rozpoczęła się w tym samym roku. Podwozie Volvo B10LA karosowały firmy takie, jak fińska firma Carrus-Wiima, szwedzka firma Säffle, norweska firma Arna, angielska firma Wright, szwajcarska firma Hess, francuska firma Heuliez, holenderska firma Berkhof oraz hiszpańska firma Sunsundegui. Produkcja spalinowych wersji zakończyła się w 2000 roku w związku z pojawieniem się modelu Volvo B7LA, a wersja CNG była produkowana aż do 2005 roku.

Technika

Autobus ten jest napędzany silnikiem Volvo DH10A285 o mocy 285 KM, sprzęgniętym ze skrzynią biegów ZF 5HP590 o pięciu przełożeniach lub Voith D863.3 o trzech przełożeniach. Autobus ten posiada niską podłogę do wysokości trzecich drzwi, a na wysokości czwartych drzwi jest jeden stopień.

Eksploatacja Volvo B10LA w Polsce z polskiej fabryki Volvo

Eksploatacja w Bydgoszczy

MZK Bydgoszcz w latach 1998–1999 zakupiło łącznie 15 sztuk tych pojazdów. Otrzymały one numery 2451–2458 i 2474–2480. Pojazdy te trafiały do Bydgoszczy w trzech partiach. Pierwsza partia Volvo B10LA dla MZK Bydgoszcz trafiła w lutym 1998 roku, druga partia trafiła w grudniu 1998 roku, zaś trzecia partia ostatnich dwóch sztuk w marcu 1999 roku. Te autobusy w Bydgoszczy stały się pierwszymi niskopodłogowymi autobusami bez stopni poprzecznych w odróżnieniu od Jelczy M181MB. Po kilku latach eksploatacji te autobusy w MZK Bydgoszcz stały się awaryjne z powodu delikatnej konstrukcji niewystarczającej dla stanu dróg w Bydgoszczy oraz kryzysu. W związku z zamknięciem zajezdni Szajnochy w 2009 roku wszystkie Volva B10LA straciły dwójkę z przodu numerów i otrzymały numery 451–458 i 474–480. W 2011 roku, po trzynastu latach służby rozpoczęto wycofania tych pojazdów ze względu na awaryjność – w 2011 roku sprzedano na złom do Bobrownik 14 pojazdów, a w marcu 2012 wycofano ostatni pojazd, który również trafił do Bobrownik

Eksploatacja w Łodzi

MPK Łódź w latach 1999–2000 zakupiło łącznie 25 sztuk tych pojazdów. Otrzymały one numery 3967–3981 i 3041–3050. Pojazdy te trafiały do Łodzi w czterech partiach. Pierwsza partia Volvo B10LA dla MPK Łódź (numery 3967–3972) trafiła do MPK Łódź we wrześniu 1999 roku, druga partia (numery 3973–3981) trafiła w grudniu 1999 roku, trzecia partia (numery 3046–3050) trafiła w maju 2000 roku, zaś czwarta partia w grudniu 2000 roku. Pojazdy te stacjonowały w zajezdni Limanowskiego. Od bydgoskich braci autobusy wyróżniają się drugimi, trzecimi i czwartymi drzwiami otwieranymi na zewnątrz. Volvo tego typu przez pierwsze kilka lat jeździły bez problemów, ale niestety program oszczędnościowy obowiązujący w latach 2003–2010 i oszczędności na serwisie spowodowały, że te Volva B10LA były bardzo awaryjne i delikatne na polskie warunki. Już z tego powodu w 2008 roku podjęto decyzję o wycofaniu tych wozów. Pierwszym skasowanym wozem był #3973 po pęknięciu kratownicy. Ostatni kurs Volvo B10LA w Łodzi odbył się w dniu 11 października 2008 roku na linii 57. Był nim wóz #3976. Po wycofaniu Volva B10LA z MPK Łódź zostały wystawione na sprzedaż za 50000 złotych, ale niestety brak chętnych spowodował, że te wozy trafiły na kasację do Bobrownik. Wyjątkiem od reguły były dwa autobusy, czyli pojazdy #3047 i #3050, które trafiły do Transkomu z Piekarów Śląskich i tam pojeździły od lipca 2009 roku aż do końca czerwca 2013 roku.