Encyklopedia
Ikarus 405
dodane przez mike_1994; zmodyfikowane przez 
man
Po zakończeniu prac nad serią 300, nadszedł czas na zupełnie nowe konstrukcje będące produkcją węgierskiego Ikarusa. Całej serii początek dał midibus - Ikarus 405
Ikarus 405 był siedmiometrowym, średniopodłogowym (gdyż przy wejściach posiadał po jednym stopniu) autobusem miejskim.
Był on produkowany w latach 1994-1996.
W pojeździe zamontowani silnik marki Pherkins Phaser (model 135T) o mocy 137 kM. Skrzynia biegów była produkcji znanej marki Voith (model Midimat BRA 12.5). W tym modelu silnik został zamontowany pionowo, lecz nie przeszkodziło to w zamontowaniu tylnej szyby. W całym pojeździe mogły być zamontowane dwie pary drzwi. Pierwsze mogły być jedno- lub dwuskrzydłowe, przy czym podwójne były węższe od drugich drzwi mających szerokość 1,2 metra. Obie osie były produkcji firmy RABA. Dzięki swojej budowie autobus mógł osiągnąć prędkość 76 km/h. Na życzenie klienta była montowana również klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej.
Ikarusy 405 w Bielsko-Białej
W 1995 roku do Bielsko-Białej trafiły dwa Ikarusy 405. Nadano im numery 039 oraz 040. Kupiono je z myślą o obsłudze linii nocnych oraz mało obciążonych linii. Jednak po ich zakupie najczęściej służyły jako autobusy szkolne lub wycieczkowe. W obiegowej opinii ich stan techniczny pozostawiał wiele do życzenia.
Pierwszy z pojazdów (039) zakończył swoją eksploatację w 2011 roku i został sprzedany właścicielowi z Ukrainy. Drugi egzemplarz (040) służył w Bielsko-Białej do 2016 roku, a rok później został zakupiony z przeznaczeniem na autobus zabytkowy.
Ikarusy 405 w Warszawie
W 1994 roku MZA Warszawa zdecydowało się na kupno nowo wyprodukowanych Ikarusów 405. Razem zakupiono ich 5 sztuk i nadano im numery boczne od 6450 do 6454. Na początku zostały skierowane do obsługi linii AirPort-City, gdzie wyparły Jelcze L11.
Jednak, jak wszystkie Ikarusy po pewnym czasie ich stan stawał się coraz gorszy. Aż w 2002 roku MZA Warszawa zdecydowała się wycofać wszystkie Ikarusy. Trzy z nich (6450, 6452, 6453) zostały sprzedane do radomskiego przewoźnika ITS Michalczewski, jeden (6451) sprzedano do Muzeum Motoryzacji w Otrębusach oraz ostatni (6454) sprzedano do zbiorów zabytkowych autobusów Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy.
Autobus ten był testowany również przez MZK w Piotrkowie Trybunalskim w maju 1997 roku.
na podstawie: Wikipedia.hu, Przegubowiec, IkaroMAN, ZTM Warszawa, Beskidzkie autobusy
opracował: Michał Pilaszkiewicz
aktualizacja: man
2 (1-2-0)