Encyklopedia

Silnie rozbudowujące się Monachium w latach 60. XX wieku ciągle wydłużało swoje trasy tramwajowe. W 1962 roku rada miejska podjęła decyzję o zakupie kolejnych 24 składów tramwajów M+m o wartości około 8,4 milionów marek. Jednak z powodu wieku starszych tramwajów w 1963 roku zamówiono kolejne 21 składów tramwajów M+m.

Dostarczone w 1963 roku motorowe wagony do Monachium otrzymały oznaczenie typu M 5.65 i od swoich poprzedników typu M 4.65 różniły się pod wieloma względami:

• drzwi odskokowo-odsuwne zamiast teleskopowych,
• przesunięcie drugich drzwi zza środkowej osi przed nią co pozwoliło na łatwiejszy przepływ pasażerów, a motorniczemu dodatkowo ułatwiło możliwość obserwacji drzwi,
• nową rynną wokół dachu,
• fabrycznie zamontowano w kabinach motorniczego radiotelefon UKF,
• ułatwiono obsługę zmieniania kierunków w kasetonie,
• fabrycznie przystosowano tramwaje do obsługi bezkonduktorskiej,
• począwszy od trzeciego dostarczonego wagonu tramwaje fabrycznie zostały wyposażone w połówkowy odbierak prądu,
• począwszy od dziewiątego dostarczonego wagonu tramwaje fabrycznie ostały wyposażone w elektryczne sterowanie rozruchem i hamowaniem przez firmę AEG „Geamatic”

Eksploatacja tramwajów M 5.65 w Monachium

Po przybyciu do Monachium tramwaje te zostały od razu skierowane do obsługi najważniejszych linii łączących północne monachijskie dzielnice z południową częścią miasta. Jako, że po wydłużeniu jednej z takich linii jej obciążenie znacznie wzrosło w 1965 roku zamówiono kolejne 30 sztuk tramwajów M 5.65 w celu eksploatacji „trojaków” M 5.65+M 5.65+m 5.65. Takie trojaki skierowano na reprezentacyjną monachijską linię 8, gdzie kursowały co 3-4 minuty. By przygotować wszystkie tramwaje M 5.65 do obsługi „trojaków” zamontowano w pierwszych tramwajach z początku dostawy również elektryczne sterowanie rozruchem i hamowaniem.

Po 1983 roku z ulic Monachium zniknęły „trojaki”, jak i składy 2x M 5.65 i wraz z głównymi przeglądami usuwano z tramwajów M 5.65 innowacje umożliwiające jazdę w składzie dwóch wagonów motorowych. Ostatnie tramwaje M 5.65 wycofano z eksploatacji w 2005 roku, a jako historyczne zachowano dwa egzemplarze. Wiele z tych tramwajów sprzedano do Rumunii.

Eksploatacja tramwajów M 5.65 w Braszowie

W październiku 1997 roku do Braszowa dostarczono z Monachium 6 tramwajów M 5.65. Nadano im nowe numery, jednak pozostawiono monachijskie reklamy(!). Jednak z powodu złego stanu torowisk wyjeżdżały jedynie jako tramwaje rezerwowe. Z powodu defektów wycofano je dość szybko z eksploatacji, tak, że nie doczekały się tamtejszej likwidacji sieci tramwajowej 18 listopada 2006 roku.

Eksploatacja tramwajów M 5.65 w Bukareszcie

W lipcu 1994 roku do Bukaresztu dostarczono pierwsze 7 sztuk tramwajów M 5.65. Po krótkich jazdach próbnych tramwaje skierowano na linie. Niestety, zły stan torowiska doprowadzał do częstych wykoleń tych trzyosiowych tramwajów, więc rozpoczęto ich przebudowę na tramwaje czteroosiowe montując dwa wózki z tramwajów V3A. Podobnie jak w M 4.65 zamontowano lusterka wsteczne po lewej stronie tramwaju. Obecnie z 27 dostarczonych do rumuńskiej stolicy tramwajów M 5.65 w eksploatacji pozostaje nadal część egzemplarzy. Jeden z tramwajów przebudowano na restaurację na szynach.

Eksploatacja tramwajów M 5.65 w Krajowa

W październiku 2005 do Krajowa dostarczono 7 tramwajów M 5.65, które do tej pory znajdują się w eksploatacji. 2 z nich przebudowano podobnie, jak w Bukareszcie na tramwaje czteroosiowe.

Tramwaje M 5.65 w Sidney

W styczniu 1999 do sidneyskiego muzeum tramwajów dostarczono 2 tramwaje M 5.65 o numerach 2656 i 2666. Połączono je tyłami, gdyż torowisko tego muzeum nie posiada żadnych pętli.