Encyklopedia

Jeszcze w 1881 roku Norymberga i Fürth wzbogaciło się o 10 letnich tramwajów konnych wyprodukowanych przez norymberskiego MAN-a. Były to tramwaje przystosowane do ciągnięcia przez dwa konie. Wyposażono je w 28 miejsc siedzących, natomiast 12 miejsc stojących znajdowało się na obu platformach.

Podobnie jak zamknięte tramwaje dostarczone do Norymbergii w latach 1881 – 1882 również i część z nich została sprzedana w 1883 i 1884 roku, a dokładnie 6. Powodem były za małe przewozy w stosunku do tych, które oczekiwano na początku uruchamiając komunikację tramwajową między Norymbergą a Fürth. Były to tramwaje o numerach: 27, 28, 29, 30, 32, 33. W 1891 roku w celu ujednolicenia numeracji tych wagonów tramwajowi o numerze 31 nadano nowy numer 33”.

Ciekawym faktem jest to, że tramwaje konne – te jak i innych serii – nie posiadały sygnalizacji. Innym problemem dotykającym tramwaje konne był takowy, że od 1896 roku, czyli elektryfikacji sieci tramwajowej w Norymberdze, letnie tramwaje konne przystosowano jako doczepy i z powodu dużych prędkości niewystarczającym okazała się być sprzedaż biletów na zewnątrz tramwaju podczas postojów na przystankach, więc w środku tramwaju zrobiono przejście. Zmiana ta nastąpiła w 1903 roku. Dodatkowo zamontowano metalowe barierki po bokach.

Tramwaje tej serii wycofano ostatecznie z eksploatacji w 1926 roku. Służyły one następnie jako tramwaje transportowe. Jedno z tych podwoź zostało w latach 50-tych XX wieku przetransportowana do Monachium, gdzie posłużyła do stworzenia repliki tramwaju konnego w stolicy Bawarii.