Encyklopedia

Szukaj: wszędzie w informacjach na forum w zdjęciach w filmach [w encyklopedii]

Rathgeber P 3.16

dodane 5.10.2008, godz. 10:26 przez kajetansz; zmodyfikowane 5.10.2008, godz. 22:22 przez kajetansz

Rathgeber M 5.65

Rathgeber p 3.17

zdjęcie — **Wnętrze tramwaju P 3.16**

zbyt mało ocen, aby obliczyć średnią

Po jazdach prototypów P 2.12+p 2.14 i wychwyceniu wszelkich występujących w nich wad zamówiono serię tzw. „krótkich tramwajów przegubowych”. Jako, że w tym czasie rozpoczęła się budowa monachijskiego metra i zakup nowych tramwajów na pierwszy rzut oka nie wyglądał na racjonalny to jednak ich przybycie pozwoliło na obniżenie kosztów napraw przedwojennego taboru, poprzez jego wycofanie z eksploatacji. Pewną alternatywą do zakupu 40 tramwajów P 3.16 i 38 doczepnych p 3.17 był zakup 60 składów M 5.65+m 5.65, których cena była niższa, ale niestety koszta eksploatacji były wyższe. Fabrycznie tramwaje P 3.16 posiadały wiele ulepszeń w stosunku do wcześniej dostarczonych prototypów, a mianowicie:

zmiana wyglądu fartucha przy wózkach
zmiana wyglądu świateł tylnych, jak i również montaż światła cofania
montaż dwóch kasetonów po prawej stronie pojazdu nad linią okien
montaż podwójnego siedziska za stanowiskiem motorniczego
praktyczniejsze umiejscowienie przycisków na pulpicie motorniczego

Eksploatacja tramwajów P 3.16 w Monachium

Monachijski skład P 3.16+p 3.17

Dostawy tramwajów P 3.16 rozpoczęły się we wrześniu 1967 roku i od razu skierowano je do obsługi linii 8 łączące północ z południem Monachium. Po kolejnych dostawach tramwaje skierowano również na linie łączące wschód z zachodem Monachium. Ciekawostką jest to, że ostatni z dostarczonych wagonów P 3.16 przybył do Monachium z opóźnieniem, gdyż trakcie jego produkcji wynikły pewne usterki związane z nikłą jakością jego wykonania. Po dostawie wszystkich tramwajów P 3.16 wraz z doczepami p 3.17 na przełomie 1968 i 1969 roku z eksploatacji wycofano tramwaje typu E 1.8, E 2.8, E 3.8, e 2.48, e 3.48, e 4.49, h 2.54 i K 1.8. Już w pierwszych latach eksploatacji tramwaje poddawano przeróbkom jak przeprowadzony w latach 1969 – 1970 montaż nowych zadajników jazdy. W latach 1970 – 1972 wszystkie tramwaje P 3.16 przystosowano obsługi bezkonduktorskiej. Na przełomie 1990 i 1991 roku ponownie wymieniono zadajniki jazdy z powodu braku części zamiennych do ówcześnie stosowanych. W 1997 roku tramwaje te zaczęły być powoli odstawiane, tak że pod koniec 2000 roku tylko połowa z nich znajdowała się w dalszej eksploatacji. Wiele z tych tramwajów sprzedano do Rumunii. Obecnie w eksploatacji znajdują się 3 składy P 3.16+p 3.17. Planowo ich kres miał nastąpić pod koniec 2008 roku wraz z nadejściem czterech nowych tramwajów typu S 1.4, jednak z powodu dużych przewozów pasażerskich i zbyt małych pojemności tramwajów R 2.2 ich wycofanie nastąpi na przełomie 2010 i 2011 roku, kiedy to zostanie dostarczonych kolejnych dziesięć tramwajów S 1.4.

Eksploatacja tramwajów P 3.16 w Bukareszcie

W grudniu 1998 roku do rumuńskiej stolicy dostarczono jedyne dwa egzemplarze tramwajów P 3.16. Do dnia dzisiejszego oba nadal są w eksploatacji w tym jeden jako jeżdżąca restauracja.

Eksploatacja tramwajów P 3.16 w Timisoarze

W październiku 2000 roku do Timisoary dotarło pierwszych 9 sztuk tramwajów P 3.16. Do końca 2003 roku dostarczono ogółem 21 wagonów.

na podstawie
Badalec Thomas, Omnich Klaus “Münchens P-Wagen. Die Ära der Grossraum-Gelenkstrassenbahnen”, InterTramFachbuchverlag OHG, München 2000
Höltge Dieter, Kochems Michael „Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland, Band 10: Bayern”, EK—Verlag, Freiburg 2006
Pabst Martin “Straßenbahn- und Stadtbahnfahrzeuge. Das aktuelle Typen-Taschenbuch”, GeraMond verlag, München 2007
Reuther Axel “Album der deutschen Straßenbahn- und Stadtbahnfahrzeuge 1948 – 2005”, GeraMond Verlag, München 2005
Sappel Albrecht, Jeanmaire-dit-Quartier Claude „Städtische Strassenbahn München. Ein Bildbericht über die Entwicklung der elektrischen Strassenbahn-Fahrzeuge in München. The Trams of Munich. A Pictorial History of Munich’s Electrical Trams“, Verlag Eisenbahn, Villigen 1979
opracował Kajetan Szmuciński

Reprezentacyjna monachijska ulica i tramwaj P 3.16

brak komentarzy

Producent:

Rathgeber

Model:

P 3.16

Liczba członów:

Liczba i układ drzwi:

4 (2-2-2-2)

Długość:

16,7 m

Szerokość:

2,35 m

Wysokość:

3,18 m

Liczba osi:

Masa własna:

23 300 kg

Liczba i moc silników:

4 x 81 kW

Liczba miejsc siedzących:

Liczba miejsc ogółem:

151

Liczba zakupiona/w eksploatacji:

nie występuje w Szczecinie

porównaj…

Zobacz też: Rathgeber p 3.17