Encyklopedia
Solaris Urbino 15
dodane przez mike_1994; zmodyfikowane przez man
Solaris Urbino 15 to trzyosiowy 15-metrowy autobus miejski klasy MEGA, który był produkowany w latach 2000–2018.
W latach 2000–2002 powstawały wozy I generacji, która została zastąpiona przez II w 2002, zaś pojazdy generacji III produkowano w latach 2005-2018. Autobusy 15-metrowe IV generacji są produkowane od 2020 roku wyłącznie w postaci elektrycznego, niskowejściowego modelu Urbino 15 LE Electric.
Konstrukcja
Szkielet autobusu wykonany był z blachy nierdzewnej oraz tworzyw sztucznych. Na wszystkich osiach zamontowane były hamulce tarczowe. W standardzie znajdował się również hamulec postojowy, EBS. Układ kierowniczy to ZF Servocom 8098, kierownica posiadała regulację pochylenia i wysokości z pneumatyczną blokadą położenia jej. Szerokość wszystkich drzwi wynosiła 1350mm. Drzwi posiadały układ zabezpieczający przed przyciśnięciem pasażera i blokadę uniemożliwiającą otworzenie drzwi podczas jazdy. W autobusie przy drugich drzwiach montowano ręczną rampę dla wózków inwalidzkich. Przy przyklęku podłoga znajdowała się na wysokości 75mm.
Ogrzewanie przedziału pasażerskiego odbywało się poprzez grzejniki konwektorowe i trzy dwustopniowe dmuchawy. Wszystko sterowane było z kabiny kierowcy.
Był to jeden z nielicznych autobusów 15-metrowych produkowanych w Europie, obok MAN-a NL313-15 oraz Mercedesa-Benz O530L.
Solarisy Urbino 15 w Warszawie
Pierwsze trzy sztuki „desek” otrzymano w 1999 roku przy zakupie ostatniej partii Neoplanów N4020. Przydzielone zostały do zajezdni R-6 Stalowa z numerami 6962-6964.
Podczas dostaw każda z ówczesnych siedmiu zajezdni otrzymała od 21 do 33 sztuk Urbino 15. W czasie eksploatacji zaszło wiele przenumerowań. Na przełomie 2005 i 2006 roku Solarisy rozdzielono pomiędzy zakłady R-7 Woronicza oraz R-10 Ostrobramska. W 2007 roku autobusy ponownie zagościły na Kleszczowej i Stalowej.
W 2000 roku ówczesna spółka Rapid-Bus, później jako Connex, a następnie jako Veolia Transport, zakupiła 44 sztuki tych autobusów do obsługi warszawskich linii. Autobusy otrzymały numerację w zakresie A016-A059. Główną różnicą pomiędzy autobusami z MZA Warszawa, a Veolia Transport było malowanie – zamiast koloru czerwonego zastosowano wiśniowy, oraz inny odcień żółtego. Po zakończeniu umowy na obsługę linii ZTM Warszawa, autobusom ze względu na ich stan techniczny, który pozostawiał wiele do życzenia, ciężko było znaleźć nowych nabywców. Kilka z nich miało pożary silnika oraz inne mniejsze lub większe awarie.
Warsaw Airport Services
W 2007 roku do pojazdów przewożących pasażerów na lotnisku im. Fryderyka Chopina w Warszawie dołączył Solaris Urbino 15. Dostał numer 1010. Z cech charakterystycznych można było wyróżnić białe malowanie z różowym pasem podokiennym, klimatyzację przestrzeni pasażerskiej, białe felgi na kołach oraz pomarańczowe lampy ostrzegawcze (tzw. „koguty”) znajdujące się na przedniej i tylnej części dachu.
MPK Legnica
Ostatnie wozy wyprodukowane jako Solarisy Urbino 15 trafiły w 2018 roku do przedsiębiorstwa MPK Legnica w liczbie czterech sztuk.
na podstawie: Wikipedia.pl, Solaris Bus&Coach, Przegubowiec, Fotogalerii Transportowej TWB
opracował: Michał Pilaszkiewicz
aktualizacja: man
DAF PR265;
Cummins ISLe4 340
DAF MX11 271
Euro IV;
Euro V (EEV);
Euro VI
ZF 6HP ECOMAT 4