Encyklopedia
HCP 105N/2
dodane przez 
kajetansz; zmodyfikowane przez 
man
Powstanie wagonu
Powstanie wagonu 105N/2 wiązała się z planowaną budową trasy Poznańskiego Szybkiego Tramwaju. Początkowo planowano, że trasa będzie obsługiwana testowanymi w październiku 1992 roku w Poznaniu wagonami GT6N, jednak ich wysoka cena jak i brak w ofercie Konstalu wagonów niskopodłogowych spowodowała, że MPK Poznań wraz z zakładami H. Cegielskiego postanowiło przebudować dwa wagony 105N na jeden niskopodłogowy. Miał to być wagon trójczłonowy z obniżoną podłogą w członie środkowym. Było to związane z obserwacją światowych trendów w modernizacji starych wagonów tramwajowych na wagony niskopodłogowe. Do budowy takiego wagonu niskopodłogowego użyto dwóch wagonów 105N o numerach 163 i 164. W 1994 roku przystąpiono do jego budowy.
Budowa wozu
Oba tramwaje 105N zostały użyte do budowy członu pierwszego i trzeciego, natomiast człon środkowy został wyprodukowany w fabryce HCP. Wagon 163 został obcięty w połowie pierwszego okna za trzecimi drzwiami, a wagon 164 na wysokości połowy okna za pierwszymi drzwiami. W obu wagonach dorobiono czop skrętu mocując go do dodanej belki. W obu wozach zlikwidowano po jednych drzwiach montując w ich miejscu wyposażenie elektryczne. Człon środkowy wagonu posiadał podłogę na wysokości 350 mm, od której prowadziły schodki do części skrajnych tramwaju. Wejście do członu środkowego z zewnątrz stanowiły dwie pary drzwi. Przegub został okryty z zewnątrz gumową harmonijką, a wewnątrz osłonięty zachodzącymi na siebie płytkami – rozwiązaniem znanym z rodziny tramwajów 102N. W przedziale pasażerskim zastosowano wykładzinę antypoślizgową, ergonomiczne siedzenia, oświetlenie w suficie i system informacji pasażerskiej. Kabinę motorniczego wyposażono w wygodne siedzisko, oraz w nowy pulpit sterowniczy. W wagonie tym zastosowano standardowe silniki LTa-220, oraz klasyczny pantograf OTK1, który w odróżnieniu od innych wagonów ściągany był automatycznie.
Eksploatacja wagonu
Wagon 105N/2 wszedł do eksploatacji 16 września 1995 roku z numerem taborowym 400. Jednak jego awaryjność, oraz sprawiająca kłopoty aparatura elektryczna powodowała, że wagon ten pojawiał się na trasie sporadycznie. Po uruchomieniu PST tramwaj 105N/2 pojawiał się głównie na liniach ją obsługujących.
W 2003 roku dokonano przeglądu wagonu wraz z wymianą niektórych elementów aparatury elektronicznej. Dodatkowo wymieniono kaseton kierunkowy, jak i siedzenia. Po tej naprawie parametry eksploatacyjne wagonu poprawiły się.
Wraz z planowaną naprawą główną wagonu, tramwaj - według doniesień - miał otrzymać m.in. nowe plastikowe ściany czołowe.
Po raz ostatni na trasie wagon 105N/2 pojawił się pod koniec 2006 roku, a kolejne lata spędził, oczekując na decyzję w sprawie swojego dalszego losu.
14 kwietnia 2010 roku MPK Poznań skreśliło wagon z inwentarza, a 21 sierpnia 2011 roku „glizda” została skasowana.
Lubka Arkadiusz, Stiasny Marcin "Atlas tramwajów", Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań 2004, Dutkiewicz Piotr "Tramwaje w Poznaniu", Kolpress, Poznań 2005, Lubka Arkadiusz "Tramwaje niskopodłogowe w Poznaniu" w "Świecie kolei" 07/2005
opracował: Kajetan Szmuciński
aktualizacja: paki, X, man