Encyklopedia
Norymberski tramwaj motorowy serii 601-674
dodane przez kajetansz
W listopadzie 1912 roku do Norymbergii dotarły kolejne tramwaje będące rozwinięciem konstrukcji tramwajów serii 202 – 243. Dostawy tramwajów trwały do lata 1914 roku.
Jakby nie patrzec były to wozy o drewnianej konstrukcji pudła. Jakkolwiek były to długie wagony, dłuższe od serii 202 – 243, podobnie jak tzw. „Zeppeliny” posiadały zaokrąglone pomosty. W trzeciej serii tylne wejście do tramwaju były szersze dwukrotnie. Ułatwiało to wymianę pasażerską. Oświetlenie przedziału pasażerskiego zapewniały trzy żyrandole, natomiast na każdej z platform znajdował się jeden żyrandol.
Jako, że Norymberga na swoich tramwajach począwszy od 1913 roku montowała lirowe odbieraki prądu tramwaje o numerach 612 – 674 zbudowane w latach 1913 – 1914 posiadały je fabrycznie, a w tych wcześniejszych zastąpił on rolkowe pantografy. Pierwsze poważniejsze modernizacje tramwaje zaczęły przechodzi w 1937 roku, kiedy to zamontowano hamulec bezpieczeństwa, oraz zwiększono moc silników D 58wd z 40 kW na 65 kW. Dodatkową zmianą w pojazdach były zmiany w wyglądzie przednich okien, gdzie nad oknem czołowym zamontowywano kaseton kierunkowo, a nad dwoma rożnymi okanmi zamontowano kasetony na numer linii. W 1938 roku wagonom z pierwszej i drugiej serii dostawy poszerzono wejścia na tylnych platformach.
W trakcie drugiej wojny światowej zniszczeniu uległo 12 wagonów. W pozostałych wagonach duże okna podzielono na dwa mniejsze. Po II wojnie światowej tramwaje te kursowały na mniej obciążonych liniach aż do ich wycofania 1 września 1960 roku. Każdy z wagonów przejechał 2,5 miliona kilometrów.
Jakby nie patrzec były to wozy o drewnianej konstrukcji pudła. Jakkolwiek były to długie wagony, dłuższe od serii 202 – 243, podobnie jak tzw. „Zeppeliny” posiadały zaokrąglone pomosty. W trzeciej serii tylne wejście do tramwaju były szersze dwukrotnie. Ułatwiało to wymianę pasażerską. Oświetlenie przedziału pasażerskiego zapewniały trzy żyrandole, natomiast na każdej z platform znajdował się jeden żyrandol.
Jako, że Norymberga na swoich tramwajach począwszy od 1913 roku montowała lirowe odbieraki prądu tramwaje o numerach 612 – 674 zbudowane w latach 1913 – 1914 posiadały je fabrycznie, a w tych wcześniejszych zastąpił on rolkowe pantografy. Pierwsze poważniejsze modernizacje tramwaje zaczęły przechodzi w 1937 roku, kiedy to zamontowano hamulec bezpieczeństwa, oraz zwiększono moc silników D 58wd z 40 kW na 65 kW. Dodatkową zmianą w pojazdach były zmiany w wyglądzie przednich okien, gdzie nad oknem czołowym zamontowywano kaseton kierunkowo, a nad dwoma rożnymi okanmi zamontowano kasetony na numer linii. W 1938 roku wagonom z pierwszej i drugiej serii dostawy poszerzono wejścia na tylnych platformach.
W trakcie drugiej wojny światowej zniszczeniu uległo 12 wagonów. W pozostałych wagonach duże okna podzielono na dwa mniejsze. Po II wojnie światowej tramwaje te kursowały na mniej obciążonych liniach aż do ich wycofania 1 września 1960 roku. Każdy z wagonów przejechał 2,5 miliona kilometrów.
na podstawie:
Binder Robert, Wentzel Ernst „Der Stadtverkehr in Nürnberg und Fürth von 1881 bis 1981”, VAG Verkehr-Aktiengesellschaft, Nürnberg 1988
Höltge Dieter, Kochems Michael “Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland Band 10: Bayern”, EK—Verlag GmbH, Freiburg 2006
Neuer Andreas, Pickl Peter, Wentzel Ernst “Die Nürnberg-Fürther Straßenbahn im Wandel der Zeiten. Ein Streifzug durch das Historische Straßenbahndepot St. Peter”, Freunde der Nürnberg-Fürther Straßenbahn e. V.”, Nürnberg 2005
opracował Kajetan Szmuciński
Binder Robert, Wentzel Ernst „Der Stadtverkehr in Nürnberg und Fürth von 1881 bis 1981”, VAG Verkehr-Aktiengesellschaft, Nürnberg 1988
Höltge Dieter, Kochems Michael “Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland Band 10: Bayern”, EK—Verlag GmbH, Freiburg 2006
Neuer Andreas, Pickl Peter, Wentzel Ernst “Die Nürnberg-Fürther Straßenbahn im Wandel der Zeiten. Ein Streifzug durch das Historische Straßenbahndepot St. Peter”, Freunde der Nürnberg-Fürther Straßenbahn e. V.”, Nürnberg 2005
opracował Kajetan Szmuciński
Producent:
MAN
Liczba członów:
1
Liczba i układ drzwi:
(1 – 1) (po obu stronach)
III seria: 2 (1 – 2) (po obu stronach)
III seria: 2 (1 – 2) (po obu stronach)
Długość:
9,96 m
Szerokość:
2 m
Wysokość:
3,27 m
Liczba osi:
2
Masa własna:
11 000 kg
Liczba i moc silników:
2 x 40 kW
po 1937 roku: 2 x 65 kW
po 1937 roku: 2 x 65 kW
Liczba miejsc siedzących:
18
Liczba miejsc ogółem:
55
Liczba zakupiona/w eksploatacji:
nie występuje w Szczecinie
Zobacz też:
Adtranz GT6N
▪
Adtranz GT8N2
▪
MAN GT6
▪
MAN T4
▪
Düwag N8S-NF
▪
Norymberski tramwaj motorowy (doczepny) serii 201
▪
Norymberski tramwaj motorowy serii 1-36
▪
Norymberski tramwaj motorowy serii 100-140
▪
Norymberski tramwaj motorowy serii 141-150/SN3
▪
Norymberski tramwaj motorowy serii 202-243
▪
Norymberski tramwaj motorowy serii 50-81
▪
Norymberski tramwaj motorowy serii 601-674
▪
Norymberski tramwaj motorowy serii 701-702