Encyklopedia

Gdy w sierpniu 2002 na szczecińsko-polickich ulicach pojawiły się najnowsze polickie nabytki, wzbudziły one duże zainteresowanie, zarówno wśród pasażerów, jak i wśród pracowników komunikacji miejskiej. Tego typu autobusów nie eksploatowała dotąd żadna ze spółek przewozowych na szczecińskiej sieci komunikacyjnej.

MAN NL313 jest trójosiowym autobusem solowym o długości 15 metrów, zaliczanym ze względu na swoją pojemność do autobusów wielkopojemnych. Pojazd należy do rodziny autobusów III generacji, charakteryzującej się 100-procentowym udziałem niskiej podłogi. Autobusy zostały wyposażone w ogrzewanie konwektorowe, a stanowisko kierowcy dodatkowo posiada klimatyzację (agregat został umieszczony na dachu). Przy drugich drzwiach znajduje się platforma ułatwiająca wjazd wózkiem inwalidzkim do wnętrza pojazdu, trzecie drzwi zostały natomiast wyposażone w mechanizm otwierania przez pasażera. System informacji pasażerskiej dostarczyła firma R&G z Mielca (zastosowano m. in. nowe kasowniki z wyświetlaczem ciekłokrystalicznym). Dobrą wentylację w pojeździe zapewniają uchylne okna, których ilość jest wystarczająca. Silnik o mocy 310 KM oraz 5-biegowa skrzynia ZF powodują, że autobus ma dobre przyspieszenie, co przydaje się przy wyprzedzaniu innych użytkowników dróg. Najlepiej można to zaobserwować na linii F.

Niestety autobusy nie zyskały sympatii pasażerów. Powodem nie jest jednak konstrukcja, lecz kierowanie ich na obciążoną linię 107 w miejsce pojazdów przegubowych. Na szczęście praktyki tej całkowicie zaprzestano we wrześniu 2005 roku. Od tej pory najczęściej można je spotkać na liniach 101 i F oraz w przewozach szkolnych. Z kolei pracownicy zaplecza technicznego polickiej zajezdni twierdzą, że autobusy są zbyt delikatne na polskie dziurawe drogi.

Aż do 2006 roku SPPK było posiadaczem jedynych pięciu pojazdów tego typu w Polsce. Obecnie jedna sztuka tego taboru jest eksploatowana również przez MPK Radom. W 2008 roku dwa pojazdy z Oslo zakupił Płock. Autobusy są z roku 2003 i dostały numery #690 i #691. Warto zauważyć iż pojazd ten jest byłym testerem wyposażonym w napęd CNG. W 2010 roku kolejnym użytkownikiem tego typu pojazdów stał się Olsztyn - do MPK trafiło 6 sztuk używanych pojazdów z Berlina.

Kolejną spółką, która zaopatrzyła się w pojazdy tego typu jest PKS Szczecin. W drugiej połowie czerwca 2015 roku na placu zajezdni przy ulicy Heyki pojawiło się 6 sztuk używanych pojazdów z Berlina, z czego jeden został przeznaczony na dawcę części. Pojazdy pochodzą z 2000 oraz 2001 roku. Część wozów w chwili przyjazdu miało wyposażenie lotniskowe, które zostało zdemontowane, a zamiast tego zostały zamontowane dodatkowe siedziska. Debiut liniowy tych pojazdów przypadł na lipiec i sierpień. Pojazdy posiadają sprawną klimatyzację przestrzeni pasażerskiej, dwa uchylne okna na tyle autobusu oraz drzwi sterowane elektrycznie. Ponadto autobusy posiadają rampy dla inwalidów w pierwszych oraz drugich drzwiach. Drugie i trzecie drzwi w tych pojazdach są otwierane na zewnątrz.
W październiku tego samego roku spółka podjęła decyzję o zakupie kolejnych, identycznych pojazdów. W drugiej połowie października przyjechały trzy kolejne takie autobusy. Natomiast "rodzynkami" są wozy o numerach 10258 i 10267, w których wszystkie trzy pary drzwi są otwierane do środka.